Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 4. (Budae, 1834.)

noris infrascripti, supplicans nostro regio culmini prece liumili et deuola, vt ipsum priuilegium paternum acceptare , approbare, ratificare et nostro nouo priuilegio pro predicto monasterio sancte Crucis dignaremur confirmare; cuius tenor talis est: Karolus (v. ad an. 1323). Nos sic quideni salubribus et deuotis supplicationibus dicti Abbatis, nominibus, quibus supra, nostre humiliter porrectis Maiestafi, ob spem pacis, — et deuocionem nostram, quam ad ordinem et fratres Cistercienses gerimus et habemus singularem, quorumque precum sulfragiis deuotarum nedum in huius senescentis mundi corruptela, verum etiam refoueri speramus patria in coelesti, pretactum priuilegium ipsiusPatris nostri non abrasum, non cancellatum, nec in aliqua sui parte viciatum, presentibus de verbo ad verbum insertum, dempto et excepto quodam articulo, in eodem expresso, in quo cauetur, quod nulla persona, cuiuscunque dignitatis, status aut condicionis existat, quemquam ad domos ipsoruni Fratrum seu curia^, aliasque possessiones, quacunque causa, spe defensionis confugientem, excipere, capere vel aliam iniuriam inferre auderet, huic articulo voluinus derogari, quoad alias vero sui continentias et ciausulas ipsum cum infra scripta declarafione acceptamus, approbatnus, ratificamus, de beneplacitaque voluntate et consensu serenissime Principisse, Domine Elisabeth, regine Iiungarie, Matris nostre karissime, pro dicto inonasterio Sancte Crucis, Abbate et fratribus in eodem iugiter et deuole Deo famulantibus, authoritate regia perpeluo valiturum confirmamus. Voluraus tamen, vt predicta generalis concessio, in qua exprimitur, vt po-