Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 3. (Budae, 1834.)

postraTransyjhiana ludicentur, prout liactenus fuit consuetum, nec possint praelati et Barones nostri possessiones in ipsa terra habentes causas suas communes in curiam nostram transferre, a praesentia Wajuodae vel Vice-Vajuode Tranj luani. Ceterum quia dictos Nobiles et eorum possessiones a solutione Iucri camerae, victualium administratione et exercituatione inuitus facienda gratiose duximus exitnendos, igitur volumus, vt iidemNobiles teneantur et debeant Nobis, vel in nostri persona Wayuodae nostro Transyluano, atit eius Vice - Vajuodae auxiliari ad conterendos seu destruendos nostros et sacrae coronae nostrae illarum partium infideles, contumaces et rebelles. Insuper statuimus ordinando, quod homo Capituli vel alicuius conuentus, cum per aliquem causantem fuerit ad proumciam eductus, si proprium habebit equum, tunc vnum fertonem, si autem equum eiusdem causantis equitabit, tunc medium fertonem denariorum pro tempore currentium et non plus singulis diebus recipere possitpro labore suo; causans tamen ipse teneatur homini eidem cottidie dare comedere et bibere sufficienter; sed liomo ipse sollicitus et diligens esse studeat in causantis negocii prosecutione; litterae autem Capituli et conuentus eorumdem, et etiam aliarum ecclesiasticarum personarum communes, si fuerint clausae, decem denariorum, patenles vero si fuerint, viginti denariorum, pro tempore currentium, solutionem non excedant. In emanatione si quidem maiorum litterarum antiqua institutio per omnia debet obseruari. Finaliter autem et vltimatim volumus, quod dicti Nobiles terrae nostrae, Transyluanae eisdem consuetudinibus et libertati-