Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IX. Vol. 2. (Budae, 1833.)

autem dum nobis coneepto itinere pro debellandis et explantandis proditoribu s proh dolor ! SercnissimiPrincipis, Domini Andreae, quondam regis Siciliae, fratris nostri cliarissimi, laudandae recordationis, et aliis nonnullis in eiusdem se participantibus, aemulis nostris, ad partes vltra maritimas accedentibus, nostro iugiter lateri adhaerendo, nec non alias, in aliis nostris, et regni nostri negociis, etagendis, (quae prafesentibus prae multitudine existunt toediosa denotari) deseruiuit; pro qui^ bus, licet multo plura a nobis mereatur, in aliqualera tamen seruitiorum suorum retributionem, ipsum Castrum Soploncjia, cum omnibus pertinentiis et Vtilitatibus vniuersis, in superficie earumdem existentibus, quouis nominis vocabulo Vocitatis, sub suis veris metis et antiquis et metarum limitationibus, quibus per priores eiusdem possessores habitum exstitit, et possessum , praelibato Magistro Peti 'O, et suis haeredibus, et posteris vniuersis de consensu et annuentia Excellentissimae Dominae, Elisabeth reginae, Genitricis nostrae charissimae, ac consilio Praelatorum et Baronum regni nostri de regia poteslatis plenitudine , eo iure , quo ad noslram collationem pertinere dignoscitur, nostrae nouae donationis titulo dedimus, donauimus, et contulimus tenendum, possidendum, pariler et habendum, saluis iuribus alienis. In cuius castri et possessionum ad ipsum pertinentium dominium eundem Magistrum Petrum per Antonium , Aulae nostrae militem, de aula noslra specialiter ad hoc transmissum , fecimus introduci. In cuius rei memoriam, firmitalemque perpetuam praesenles eidem concessirnus litteras nostras priuilegiales pendentis et autentici sigilli nostri dupplicis munimintf