Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 7. (Budae, 1842.)

tinentibus, demonstrauit eo modo: Vt dumferia quinta proxima post festum beati Regis Ladislai anno tunc praeterito possessiones Ecclesiae suae Hacsogli et Iva vocatas, homine regio mediante, et sub testimonio vestro, pro ipso monasterio de Saagh reambulare et metalibus distinctionibus ab aliorum possessionibus separare, iuxta priuilegiorum tenorem JBelae, quondam inclj ti Regis Hungariae, felicis recordationis voluisset statuere; idem Paulus ipsam possessionem (Hacsogh) sui iuris hereditary praefuisse, contradicendo, asserens, tunc temporis non hoc vocabulo Hacsogh, sed Hunlhy extitisse; prout tenore literarum priuilegialium quondam Ladislai Inclyti Regis Ilungariae, piae memoriae, et Capituli Vachiensis Ecclesiae, praedecessoribus eiusdem Pauli factis et datis retulisset, contineri; et abinde ipsa causa in eodem statu ad exhibitionem instrumentornm vtrarumque partium ad octauas festi assumptionis Beatae Virginis iam praeteriti, et post haec ad octauas beati Michaelis Archangeli, deinde vero volentibus paitibus per crebras literas nostras prorogatoris ad octauas epiphaniarum Domini nunc praesentes extitisset ad exliibitionem dictorum instrumentorum protelala. Tandem ipso termino adveuiente, idem Stephanus Praepositus velut Actor exhibuit priuilegium Belae condam incliti Regis Hungariae praedictum, anno gratiae millesimo ducenlesimo quadragesimo quinto emanatum, in quibus expresse vidimus contineri, vt praedictae possessiones Hacsogh, et Iva, metali distinctione separatim essent ipsiusmonastery de Saagh, per legationis condonationemMortunus, quondam Bani, exceptis terris, duobus aratris suffic-ientibus, cum vno loco sessionali, quas de ipsa possessione Iva Morlunus, quondam Banusfun-