Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 7. (Budae, 1842.)

Capitulis V. et VI. Consentit Constantinus Porphy rogeneta, qui post Magyarorum e Lebedia discessum anno XLIX. scripsit de administratione Iniperii Cap. 40. ,,Ante hunc Arpadum (A!mi filium) Turcae (Vngari) Pncipem (APKONTA) alium non habuerunt, ex c u i u s etiam p o s t e r i s ad hunc vsque diem Princeps Turciae constituitur." Regnum proin Vngariae Principis libere e 1 e c t i successioni haereditariae fuerat superstructum, sed haec laxis terminis: de eius generatione, deeiusprogenie, deeius posteris, determinata propius fuil nequaquam. Maiores nostros, gentium orientalium ritu, ad liberos sexusmasculini, eosque armis gerendis idoneos, respexisse, vi* ylli dubium. Iilorum defectu, sexu foemineo satos eligendi ius sibimet reseruasse, ni vim verbis inferamus, inliciari haud ausimus. Eo, quod primogenitis successionem haud expresserint, haeredibus impuberibus adultos praestituendi ins sibi gendicasse, merito non minusarguimus. Hunc in reno succedendi ordiucm euentuum series lccide contestatur, Primatum consensu, inaugurationc solenni manifestatum. Duces primitus filiis na!u maioribus successionem facturi planiorem, vita iain comite, Proceruin consensu, successores sibi dederant: Arpadus certe accepto iuramento Primatum, ac militum Hungariae, filium suum Zultain, Uucem cum magno honore eleuari fecit, — cum esset annorum tredecim" inquit JBelae liegis JXotarius. Cap. Lllj. Zuita similiter se viuente aecepit iuramenta suornm Nobilium et filium suum Tocsun fecit Oucem t\c Dominatorem super tolum regnum Hungariae." Idem Cap. LVII Tocsun cum fjliorum maiore