Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 7. (Budae, 1842.)

cum regnis Hungaricis coniunxit; et remunerationis ergo ipsum Bosnensem principaium iure fiduciario possidendum a Carolo accepit. Itaque in quodam priuilegio, quod Arbensibus concessit anno 1303. Se Banum Croatorum et Dominum Bosnae ap­pellat." ApudFarlat. tomo V. fol. 55- ldem Carolus, cum per Gen­tilem de Monteilorum Cardinaleni ex Ordine Fratrum Mi­norum obtinuerit stabiftum Hungariae regnum, vices Mi­noritis iugi affectu, frequentique beneiicio rependit, nibil, quod ad illorum incrementum aut bonorem spectabat, praetermittens. Paulus Comes Bi eberiensis ex aduerso > quern ad Principatum Bosnensem eleuauit, faetus est Ke­gi admodum ingratus: Dorniniuin Ciuitatum etiam Dalma­matiae aueupatus. Filiorum ipsius insolentiam Carolus^ obmoto bello coactus est suprimere­IX. Ladislaus, alias Wenceslaus. literas Andreae III. pro San­ctimonialibus de Tyrnauia ratas habet. A. 1303. Nos L a d i s 1 a u s , Dei gratia Ilex Hungariae , significamus, quibus expedit, per praesentes: quod Frater Joannes de ordiue Fratrum minorum , de no­uo Monte Pesthiensi, ad nostram accedens pi aesen ­tiam vice ac nomine Sororum Sanctimonialium de Tyrnauia, exhibuit nobis patentes literas Domini Andreae, condam Ulustris Kegis Hungariae, con­firmalorias. Dominorum Stephaniet Ladislai, condam lllustrium Begum Hungariae, priuilegiales super li­bertatibus populorum seu Jobagionum dictarum Sanctimonialium confectas, petens a nobis cum in­stantia, vt easdem literas ratas habere, et nostris patentibus literis dignaremur confii mare, quarum quidem literarum tenor talis est: Andreas Dei gra < tia (V. Tomo VII. vol. II. p. anno MCCXCIX) Nos

Next

/
Oldalképek
Tartalom