Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 5. (Budae, 1835.)

eiusdem Comilis Ladislai inclinando annuenles, easdem litteras de verbo ad verbum niliil de con­tingentibus omittentes, per modum priuilegii du­ximus transcribendas, liunc tenorem continentes: Nos Capitulum (v. ad an. 1506). In cuius qui­dem transcripcionis memoriam et perpetuae sla­bilitatis incrementum, praesentes litteras priuile­giales concessimus sigilli nostri munimine robora­tas. Datum in festo exaltationis sancte Crucis, per manus discreti viri, magistri Farkasii, Lecto­ris ecclesie nostre, anno Douiini M. CCC. septimo. L. S. pendentis. Erant alpliaheto intercissae. Ex authograplio Coll. Musci Nationalis. XVII. An. Ch. 1307. Paulus, Praepoiilus Scepus. , lilteras An~ dreae 1II. pro Marco Canonico et C. Michaele, fratre ipsius, transumit. Nos Magister Paulus, Praepositus Scepusiensis et Capitulum loci eiusdem signilicamus vniuersis, tenore presencium memorie commendantes: quod accedentes ad nostram piesenciam discreti viri, videlicet Dominus Marcus, Ecclesie nostre Cano­nicus, et Coines Micliael, frater eiusdein, litteras sigillo lllustrissimi condam Andree, Dei gracia regis Hungarie, communitas, non canceilatas, non abrasas, nec in aliqiia sui parte penitus viciatas, nobis exhibuerunt; petentes a nobis, vt propter tempora impacata in maioris cautele argumentum ipsas de verbo ad verbum rescribi faceremus, no­strisque sigillis consignari ; quarum quidem tenor talis est: Andreas (v. ad an. 1297). Nos itaque iustas el legjtimas peticiones Domini Marci et Co-

Next

/
Oldalképek
Tartalom