Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 4. (Budae, 1832.)

spiceret, et obstaculis confirmaret vsque ad raonteui T a t ur — Borsu vero acceptis filiis incolarum in obsides et factis metis per montes Tatur reuersus est ad Ducem Arpad." Cap. XYIIL Item: „Ne aliquando Boemii, vel Poloni possent intrare causa furti et rapinae in regnum Hungarorum — Borsu curn exercitibus suis vsque ad syluam Zouolon perrexit, et maximam munitionem de lapidibus fieri praecepit, quae nunc castrum Borssed - Zouolon vocatur." Cap. XXXIV. Belae regis Notarius. Hoc quoque in lioc puncto consentientem habemus Constantinum in purpura genitum : „Turcae terram ad sedes collocandas quaerentes, Magnain Morauiam ingressi, incolas eius expulerunt, ibique sedes suas posuerunt, tenentque etiam in hodiernum diem. — Chrobati ad montes Turcis adiacent. — Belochrobati

; qui et Albi appellantur, vltra Turciam, — vltra Bagibariam ( Babia-oriam) — habitant — Reliqui vero Chrobati versus Franciam commorantur. Parent autem Othoni Magno, Regi Franciae — Seruii etiam AJbi vlterioraTurciae incolunt, vti et Belochrobati— Confines autem Turcis ad Septenlrionem sunt Paczinacitae (in Moldauia et Valachia)" de adm. Imp.Cap. XIII. XXX. XXXVIII. Limites Hungariae inter Poloniam, ac Hungariam seculo adhuc XIV. ita signantur: iuxta ant i q u a m limitationem, camporum et syluarum , et montium Districtus Podolinensis, et territorii Sandecensis — prout a terminis ^de Podolin, et villae Toperecs per summitates montium sursum progrediendo ad alpes niuium aquae, seu riuuli, versus Poloniam defluunt in DLinauetz, et in Poprad^ etab aliaparte incipiendo a Popradjde me-