Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 3. (Budae, 1832.)

posse noslro, quapidocunqiie per eurn requisiti fueriraus, adiuuare , illustribus Ducibus Austriae, qui rianc sunt, fratribus nostris dumtaxat exceptis; contra quos, si praedictus rex Bohemiae hostiliter cum exercitu processerit, sedem tefiebimus in quiete , neque eis hac iri parte aliquod ferre volumus subsidium vel iuuamen, nec admittere, quod de regno nostro Hungariae ipsis aliqua subsidia per quoscunque nostros regnicolas afferantur. Si autem ipsi Duces terras praedicti D. regis Bohemiae inuaderent; tunc nos sibi tenemur toto succurrere posse nostro, prout Super eo per ipsum Dominum regem Boemiae fuerimus requisiti. Ipse qcioque similiter vice versa, si cidem Duces Aastriae terras nostras vllo vnquam tempore inuaderent, teneatur nobis , ad requisitionem nostram, totius suae potentiae subsidio succurrere oportune; et quandocunque ipse D. Bex Boemiae suos homines nobis in auxilium transmiserit, illis in pabulo equorum lantummodo intra metas regni nostri tenebirnur prouidere ; et ipse similiter nostris, quos sibi quandocunque miserimus, homines intra metas regni sui in solo equorum pabulo prouidebit. Ad maioris autem mutuae dilectionis nostrae euidens ligamentum, illustrem .Ladislaum, primogenitum nostrum , inclitae Annae , natae dicli D. regis Boemiae, postquam a sede Apostolica stiper consanguinitate dispensatio , pro qua obtinenda tam dictus D. rex , quam nos tenebimur in proximo ad ipsam sedem apostolicam nostros nuncios destinare, fuerit obtenta, infra sex menses immediate sequentes, tradimus et matrimoniali focdere in loco , quem idern Dominus Rex et nos dtixerimus inutuo deputandum, promittimus cOpulare. Toin. VIII. Vol. III. 15