Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 1. (Budae, 1832.)

A. Ch. 1301. Idem Bonifacius IVenceslaum quoqiie Bvhemiae regem, quod filium cognominem coronam Hungariae suscipere siuerit, arguit , ad iurctque sua de-> monstranda in praesentiam suam euocat. Laterani XVI. kal. Nouembris. Bonifacius - - - Charissimo in Christo filio VVenceslao, Regi Bohemiae illustri. Etsi reges et principes orbis terrae, catholicae fidei professores, et Ecclesiae Bomanae deuotos, paterna beneuolentia prosequamur; personsim tamen tuam, dignitate regia insignitam, sincera charitate constringimus, et singularis beneuolentiae brachiis amplexamur ; ideo tibi familiarius scribimus, teque alloquimur confidenles. Miramur siquidem et turbamur, quod serenitas tua sustinuit et prestauit assensum, quod dilectus filius Wenceslaus, natus tuus, in regem Hungariae sit assumtus, et a Colocensi Archi-Episcopo, et nonnullis suis complicibus, passus eum fueris coronari. Vtinam discussisses ex quo capite, et quo iure, qua successione, quo titulo praefatus natus tuus ad ipsius regni regimen sit assumtus, et quomodo coronam ab eo recipere debuit, qui auctoritatem reges coronandi non habebat de consuetudine vel de iure. Nec debuit apostolica sedes, mater et magistra omnium contemni, quin saltem in dubiis et maioribus causis ad ipsam fuerit recursus faciendus ; sine cuius etiam auctoritate sanctae memoriae Stephanus Rex Vngariae, diuina reuelatione praemonitus, noiuit in ipsius regni solium sublimari; sed tanquam Aaron vocatus a Deo, ab ipsa sede accepit humi-* iiter coronam et regnum. Hunc Stephanum Deus de tenebris infidelitatis eripuit et vocauit in admi-