Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 5. (Budae, 1841.)

sed et submergi, nisi clamoribus et vocibus saltem querulamanu excitat. dominus genti — longiori absq. mora subueniat festinanter. Nam ipso, cuius motu (i. nutu) omnia diriguntur, propter peccata hominum, prout firmiter credimus, permittentente, barbare naciones , quae vulgo Tha r t a r o s se appellant, de plaga orientali uelut locuste ex heremo prodeuntes , maioriVngarie, Cri. Rossia, et parte Cattae et munimentis quibusdam exceptis, que adhuc se defenderunt, exceptis (sic) depopulalis totaliter, non absque strage personarum miserabilium infinita; pariter cede terreque gleba, incole nouo relicte. E Codice M. S. c. r. Bibliothecae Palatinae, Sect. pbilclogiae Nro 305. (92) CCCLXXII Vastatio Hungariae per Tartaros, A. 1241. Episcopus quidam ex Vngaria Parisiensi Episcopo de Tartarorum irruptione et moribus scribit. A. MCCXCLI. Fratresetiam Praedicatores et Minores fratribus suis Tartarorum in Hungariain irruptionem et ea, cpae contra ipsos sunt [i j facta notificarunt. Ita etiam Fridericus Imperator eandem Regi Angliae perscripsit. V. Mattb. Parisien. Hist. Magna p. 1128. 1130, CCCLXXIII. IVenceslaus R. B. villas Hungariae Sellye, ac Bogyerad mo~ nasterio Tisznowicensi confert. A. 1249. In nomine Patris et Filii et Spiritus S. Amen. \V. Dei gracia quartus Boemorum Rex. Dilectis in Cbristo Abbatisse et Cornientui Ordinis Cistercien-