Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 5. (Budae, 1841.)

steris impendendae, tum etiara pro quantitate qua­tuor marearum argenti ad plenum habitarum, et re­ceptarum, et dimidiara partem omnium montium et monlauorum ac virgulti, seu syluae, a parte meri­dionali constitutorura, vbi est quaedam rupes C ho­kakeu vocata, et aliarum omnium arborum fru­ctiferarum, vbique locorum in terra existentium me. morata, Michaeli, filio Comitis Hypoliti, clarissimo compatri suo, magistro paniferorum Venerabilis Pa­tris Domini nostri, Domini Lodomery, Strigonien­sis Archiepiscopi, et-Comitis perpetui Locieiusdem, et Sebastiano fratri eiusdem et ipsorum posleritati­bus perpetuo successiuis, vna cum dimidia parte iuris patronalus Ecclesiae SS. Cosmae et Damiani Martyrum, in eadem terra Szamard constitutae, se confessi sunt vend disse, et assignasse in perpetuum possidendum. Secundum quod aterra AltarisS, Lu­ciae in campanili nostrae Ecclesiae exislentis, Ur­kutha vocata, prout per raetas interpositas, infra praesentibus annotatas distinguitur et etiam separa­tur: A parte scilicet septemtrionali, a ripa Danuby inchoando, sunt duae metae in terra campestri, a quibus itur ad alias duas metas, sirailiter in terra, quae non fuit arata, constitutas, transeundo quem­dam locuin , scilicet paludalem. Item in tertio loco sunt etiain duae raetae, a parte meridionali iuxta viam, per quara itur in A issegrad, existentes. Itera in quarlo loeo existunt siiniliter duae metae m terra campestri, abhinc in quinto loco habentur qualuor metae, in communi ramo eorum, super terram cain­pestrem prope viam, per quam itur in Szamard a parte septemtrionis erectae; postmodura transeundo eandem viam sunt quatuor melae , prope stagnum et saliendo illud staguum directe versus meridiem,

Next

/
Oldalképek
Tartalom