Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 5. (Budae, 1841.)

ribus pertineat atque consislat. lta ut rectores eius­dem aecclesiae perenni veluti de ceteris episcopii sui rebus semper utantur arbitrio quidquid inde fa­cere voluerint sine ullius obstaculo. Et ut hoc ve­rius credattir diligentiusque ab omnibus conserve­tur, Manu nostra subtus lioc idem roborantes pre­ceptLim anulo nostro iussimus insigniri. Signum Ar­nolfi (Monogramma) piissimi regis. Egilpero notarius ad vicem tlieothmari Archi­capellani recognovi. Data XII. Kal. Augusti. Anno Dominicae Incar­nationis DCCCXCI. Indictione VIII. Anno regui domini Aimolfi pL-issimi regis IIII. Actum ad ma­tahhone curte regia in dei nomine feliciter. Amen.^ Ex libro cop. Frising. Mon. Boica. 1. c. p. 137—8. Ca­pella baec in pari donationaliura, in utraque trahavi (Dravi) parte dicitur exstitisse. p. 139. Slavoniam proin , sub ingressu Hungarorum, inter Dravum et Savum com­prehensam luris Imperatorum Romanorum fuisse, nulli subest dubio. X. Ludovicus infans Purchardo, Episcopo Pataviensi, vasta­tionem per Hungaros passo, locum Otinga confert. Anno 907. In nomine sancte et individue trinitatis Hludo­vicus divina favente gratia rex. Notum esse volu­mus omnibus sancte dei ecclesie fidelibus nostrisque presentibus scilicet et futuris, qualiter Thetmar ve­nerabilis - Archiepiscopus noster et Luopolt atque Isingrim illustres nostre dominationis Comites , cum aliis fidelibus nosti is luctuosa vociferatione celsitu­dinem nostre potestatis adierunt flagitantes, ut Pur-

Next

/
Oldalképek
Tartalom