Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 4. (Budae, 1837.)

detur pro anima mea et pro anima mea dimito liberos in primis Marusco cum uxore et filia et do ei vinea, que comparavi de Constantino , Magro Ominico Calvaroso etc. sint liberi. Et sivult uxor mea Maria portionem suam possidere, observetlectum, etsi duxerit virumalium, omnia aufeire ab ea; et quod absit, si unus ex filiis meis, aut filias obierint, omnes fratres et sorores partem defuncti dividant. Haec cuncta quidem prelibata Deo auctore, volo ut firma et stabilia permaneant, et nullus unquam audeat violare, quod si quis protervus, Deum non metuens, nostre diffinitioni parvipendens, contraire voluerit, iram Dei omnipotentis Patris et filii et Spiritus sancti incurrat, et malediccionem a CCC. et XVIII. S. Pat. et lepra Namnan Syri plenus irremediabili crucietur, et in novissimo malediccionis die cum diabolo et ejus tetros ministros, ac Judas Iscariotes in gehenne baratro maceretur. Actum hoc tempore, die, loco , consule , ut supra , palam his testibus — Sigil M. Firmini Episcopi, Sanctissimi Odolberti Abbatis — — Et ego etc. complevi." Delle Meraorie di Trau p. 1934. XLF. Simeon JBulgarorum Princeps, Petrum Hungarorum Clientelarem Strviae Principtm in captivitatem rapit, tique suu/n fiduciarium substituit. Circa an. 917. Post imperium — Domini Leonis (Sapientis) Dyrrachy tunc praefectus protospatharius Leo Rhabduchus — in Paganiam, quae tunc temporis a Serbliae Principe occupata erat , venit, sermonem , consiliumque instituens cum Petro Principe de aliquo negocio ; invidia autem motus ob hanc rem Michael Zachlumorum princeps , Simeoni Rulga-