Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 3. (Budae, 1835.)

pugnatoium genlium ipsoruro Tartarorura obsessi, vniuersis tam nouis insultibus, asperrimis iaculis crudelium verberum ictibus afficiens, gladiis feriunt turmas nostras, sagittas, lanceasque suas inebriant sanguine occisorum, vndique vt muro ob~ structi, aut pisces in gustro comprehensi incommodissirais verberibus strictissime afflicti, vt nec Hiiterius procedere, et. nec fuga locum habere poteramus; vbi inter noslros et ipsos Tartaros serualo interuallo, nostrorum funera plusquam vltimum capitis nostri exterminium more Rachelis jugulo alta ad Dominum intensius suspiria fundebamus Kyrielejson et Protector noster aspice Deus, gementes exclamabamus, vitam nostram et nostrorum summo desiderio, a mortis impetu arctius euitare cogebamur, iam elisi et preceps praecipiti terribilem necem in momento exspectabamus, pater tandem ineifabilium misericordiarum et Dora. piae consolationis, in quo spes est omriium fideJiuin opitulando suae dextrae virtutem porrigere dignatus est, et excelsi angulo suo bene dicente, et quasi de nube Olimpi a Paracleto missi tres indolis virilis iuuenes Krecz videlicet et Kupisza, nec non Raak vocati, de Sirmio oriundi, vt fortes Athletae , cum XXXVIII fortissimis pugnatorum fratribus et consanguineis suis, fulcitis optimo Militari apparatu, a nobis non postulati, nec stipendiari sallario appreciati, sed tanquam fidellissimi Christicolae in nostram regiam fiduciam illico regio nostro laleri adhaerentes, ad gratissimum voLuui nostrum regium, contra asperrima agmina in pugna diclorum Tartarorum, inilitari brachio viriliter se contulerunt pugnaturos, ca> put nostrum regium , priusquam sua propria fide-