Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 3. (Budae, 1835.)

tatum angustiis arctatus, suos XLII tomulos in lucem edere potuerat, dissertissime addixit: „Quia non sum, inquit, ex iis, qui beneficia pulueri, marmori maleficia solent inscriberecum praefa­tionehonoris hoc loco nominandi sunt, qui prom­tis suis officiis, beneficiisque conatus meos adiuue­runt, ac altius provexerunt. Graliam igitur im­primis habeo, quantum possum, maximam £mi­nentissimis S. R. E. Cardinalibus, Batthyanio, Ga­rampio, Migazzio; tum Excelientissimis ac Iilu­strissimis Hungariae Prapsulibus, Agriensi, Alba regalensi, Diakovarensi, Munkatsiensi, Neosoliensi, Nitrieiisi, Quinqueecclesiensi, Rosnauiensi, Saba­riensi, Transiluano, Varadiensi, Vesprimiensi.j qui partim me peregrinum singulari fauore am­plecti, beiieficioque prosequi non vuJgari dignati sunt; partim mihi slimulos exquisita sua Jjeneuor­lentia maximos ad historicos labores, prosequendos addideruuti'^ Praef., Tom. Ord. VIII» Ilis operis sui partes ita inscripsit, vt meritprum vua praeco fuerit. elegnnti$simus. ^ ix tamen vllius cesserat meritis Alienigena, cui Tom. Ord. XXIV.se­quentibus inscripsit: Horioribus Excellentissimi, lllustrissimi a c Reuerendissimi Domini Domini I o s e p li i F e n g 1 e r, etc., , Episcopi Iaurinensis etc. Maecenatis Munificentissimi

Next

/
Oldalképek
Tartalom