Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 2. (Budae, 1832.)

A (I L e c t o r e 111. ( )uod perennei, qnod dignitatem <ne;i­tnr snam, pro imbecilla reruni hnrnana­rnm condi<ione 3 est nihil: nisi sociata vi­rili contentione, collatisque liberaliter snbsidiis confectum. Hoc \bi Ileipublicae vtriusque coinmodo accidit, vti acceptissi­mum, ita gratissimum sit, oportet. Meis ideo deforem partibus, si, duin fortunarum, quae Genti Hungarae Princi­pibus Arpadianis mascula virtute regnan­<ibus sunt conccssae, supremas quasi duco lineas; in eos, quiqui apertis, illius illu­strandae gratia, suis tabulariis, arcbiuis, scriniis, arcis eximie meruerant, mentem animumque haud intenderem. Procul id ame. Illis grates dico publi­cas eo lubentius, quod hoc ipsa quoque monumentorum, quae in Codicem Diplo­maticum Hungariae confluxerant, fides 1 *

Next

/
Oldalképek
Tartalom