Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 1. (Budae, 1830.)

nespurgensis aecclesiae episcopus, quae est con­slructa in honore sancti Petri principis apostolo­rum nec non et sancti Emmerami martyris christi adiens celsitudinem culminis nostri, innotuit au­ctoritati nostrae in terra quondam a u a r o r u m iuxta fluuiolum, qui Erlaffa dicitur, locum quen­daui esse qui steininachiricha nominatur, quem per multa annorum curricula desertuin ipse de bau­uaria missis colonis incoli fecit. Qui vt tutiores ibi ab i n f e s ta t i o 11 e vngrorum manere possent, petiit nostram serenitatem, locum. quemdam in­ter maiorem et minorem ErlafTam situm, vbi ipsi conueniunt castelium ad construendum , qui vaca­tur Zuisila. Huius deprecationem propter diuiiiuin amorem et reuerentiam Sanctorum predictorum, libenter annuimus, et ipsum locum perpetuo pos­sidendum eidem concessimus aecclesiae, ab eo io­co videlicet, vbi prenominati lluuioli confluunt, vsque in ibisam, vbi ipsum flumen huic confluuio Erlaffarum proximum est, et sursum versus per litus ibisae vsque ad riuum, qui dicitur Zucha. Et per hunc vsque in montem, qui dicitur sclauoni­ce ruquic. Ab orientali autem parte litus maioris Erlalfae vsque in montana propter munitionem locorum huic donationi terininum statuimus, et quidquid nostri iuris est, ad donandum infra hos terminos, ad sanctum Petrum , sanctumque Em­meramum perpetuo iure contradimus. Et si niinus quam VI. regales mansi arabilis terrae nostri iu­ris infra terminos praescriptos inueniatur, vbi pro­xima iuxta praedictum castelli locum habeamus ex vtraque ripa Erlaffae suppleatLir. Has itaque res et quidquid in posterum sylLiarurn exstirpa­tione omnique alia cultura amplificetur, absque 7 *

Next

/
Oldalképek
Tartalom