Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 1. (Budae, 1830.)

„ tor "(Otto 1.) ------ - Leonem Episcopum „ et Ioannem Cardinalem cliaconum suos iufideles, „ quos nos suscepisse accusat, his temporis non „vidimus, nedum suscepimus. Constantinopolim „ domino papa eos ad iniuriam nostram proficiscen„ tes dirigente , Capuae sunt, vt audiuimus, capti. ,,Quibuscum etiam Saleccum natione „ B u 1 g a r u m , e d u c a t i o n e V n g a r u m, d o„mini papae f a m i 1 iar iss imu m , et Z a„ c Ii a r i a m v i r u m reprobatum d i u i n a„ r u m a t q u e h u m a n a r u m 1 i 11 e r a r u in i n,, s c i u m, a D o m i n o P a p a E p i s c o p u m n o„viter consecratum et Vngaris ad „ p r a e d i c a n d u m , v t s u p e r n o s i r r u a n t, „destinatum, eodem captos esse loco audiuij,mus. Haec Dominum Papam nullis narrantibus „ fecisse crederemus, n i s i 1 i 11 e r a e fi d e m a d,, mitterent, quae plumbo signatae e„ius nominis characteres monstrant." lbidem. L. A. Ch. 970. fastitatis ac depopulationis per Hungaros illatae documentum. - - - Adalperonis et primi temporibus Ottonis R_egis Francorum , non modica pars praedii, quod dicitur Chletheim, nostrae Ecclesiae subtracta est; nam eius habitatoribus ciuili seditione infra regionem bachante, saepe et saepe depraedatis, tandem etiam ab exercituHunnorum siue captiuatis siue occisis habitatoribus vix aliquis potuit agros sine iurgio obtinere. Post mortem igitur Adalperonis Ovdalricus fili us eius, S. Sebastiano patrono nostro dedit iu