Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VII. Vol. 1. (Budae, 1830.)

Fngilrico dedimus, quidquid habuinius inter ri-r uos Dutloria et Amizinesbach, cum areis, terris, cultis, et incullis, agris, pratis, campis, pascuis svluis, venationibus, aquis , aquarumque decursibus, piscationibus, molendinis viis, et inviis, exitibus et reditibus, quaesitis, et inquirendis, cunctisque aliis appendicys, quae adhuc dici possunt, sibi in proprium tradidimus, ea v. 1. ratione, vt quidquid sibi libuerit inde faciat, et Traysinae clausuram habeat. Etvt haec nostrae auctoritatis Donatio praesenti ac futuro tempore firma et stabilis permaneat et semper, hoc praeceptum inde conscriptum sigilli nostri impensione signare jussimus, manuque propria, vt infra videtur corroborauimus. — Signum Domini Ottonis Imperatoris Augusti Gioriosissimi Hilibaldus Episcopus et Cancellarius, vice Willingisi Archiepiscopi. Data III. Kal. Maii A. D. Incarnat. DCCCC. XCVTII. Indiction. XI. Anno autern tertii Ottonis Regnantis XY. Imperii II. Actum Romae. Raimundi Duellii Miscellaneorum Lib. II. pag. 379. Sub Clausura bic intelligitur munimentum, cuius contra incursus vicinorurp Hungaroruin exstruendi obligatio inemorato Engilrico imposita esse certo censeri (Jebet. LYIII. A. Ch. S. a. Familiae Jlederuariana et Thomasiana Genealogiam suatn ad tempora Geyzae Ducis deducunt. Nos Uladislaus D. gr. Hungariae Poloniae etc. Eex etc. etc. proinde ad vniuersorum notitiain harum serie volumus peruenire. Qualiter magnif. Laurentio de Hedrehvara Regni Hungariae Palatino et ludice Cumanorum, nec non Emerico lilio eiusdem ab vna parte, ab alia vero Henrico filio condam Ioannis Vajvodae de Thamassy pri-