Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi V. Vol. 1. (Budae, 1829.)

vniuersi regtil nostri Nobilibus praestitum iuramentum infallibiliter voJentes obseruare, quamquatn inspectis tot et tantis priuilegiorum paribus terras easdein sine iudicii strepitu , seu alterius libraminis examine, dicto Nicolao restituere voluissemus; idem Nicolaus de iure suo non diffidens, per attestationem plurimorum Nobilium regni nostri nobis patefecit, praedictam terram Billigue et Yeseu suam fuisse et esse, et ab eo et patre suo abalienatam et receptam fuisse indebite, ac iniuste. Praemissis igitur sic peractis , nos , qui ex suscepti regiminis ollicio metiri debemus merita singulorum, et vnicuique, quod suum est, reddere cupientes, tam euidentem iustitiam ipsius Nicolai non volentes vlterius sine animae nostrae graui dispendio sub dissiinulatione vJterius pertransire, memoratam terram Belligue et etiam terram Veseu iuxta continentiam priuilegiorurn eorumdem restituendas duximus, et restituimus pleno iure eidem Nicolao , et per eum suis successoribus pacifice perpetuo possidendas. Ceterum, cum post haec idem Nicolaus possessionem praedictam vt verus possessor apprehendisset, discreti viri, Praepositus et capitulum Vesprimiense contra eum mouerunt quaestionem coratn nobis, requirentes singula duo pondera , sibi ex parte ipsorum hospitum per donationem saepedicli Domini regis charissimi Patris nostri , solui debere , de quauis mansione ; ad quae dictus Nicolaus eosdem hospites teneri debere non dicebat; pro eo, quia inuito Domino de re aliena donatio fieri non poterat vllo inodo. Et quia iuris ordo est in omnihus obseruandus, nec est aliquid definiendum, antequam cognoscatur, causam eamdem Baronibus nostris ,