Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi V. Vol. 2. (Budae, 1829.)

am et immaeulatae fidei iufallibilem vei itatem: nec non vt a modo discernamus ab aliis, quid de vo­bis praesumere debeamus, quum vestrae fidei cer­titudo, apud nos fidis operibus sit probata. Me­ruit quoque iuuenilis animi vestri valida fortitudo, vt, dum de nostris fautoribus et amicis late nobis­cum conferimus, vos aliis omnibus praeferendum, prae ceteris diligamus. Et licet dilectus nobis , quondam N. illustris , filiae nostrae s p o n­sus, vt dicitur, cursu, proh dolor ! nimis prae­cipiti, viam transiuerit breuis vitae; nostrae ta­men societatis et amicitiae, vobiscum initae, fun­damentum immobile , dum vixerimus, permane­bit. De quo, fili et amice carissime, cerla vobis sit et indubitabilis certiludo. Sane viri religiosi , vtique vestri honoris feruidi zelatores, de proces­su nostro , in regno Bohemiae habito, clare vos instruent, in quorum praesentia ven. Olomucensis episcopus et quidam Barones Morauiae nobis et liomano imperio fidelitatis homagia praestiterunt. Quamuis autem , facile nobis esset tam regnum , quam pueros extremae subiicere vastitati; multis tamen salubrius et Deo gratius videbatur, vt ad veslrum et nostrum propositum consequeudum, sine tot hominum et maxime puerorum perpetuo exterminio veniremus. Nec dubitet regia Celsitu­do, quod siue fiat siue deliciat vobis dicta assigna­lio jjuerorum (obsidum) vestrum in liac parte ne­gocium fideli constantia, sicut nostrum proprium prosequemur. Et quia quidam Bohemi Nobiles a vestris Baronibus detinentur , per quos posset re­rum Vestrarum restitutio de facili promoueri; se­renitati Vestrae consulimus et ex animo supplica­mus, quatenus pro liberatione quatuor persona-

Next

/
Oldalképek
Tartalom