Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 3. (Budae, 1829.)

nobis exhibuit fiJeliter et Jeuote, in recompensationem seruiciorum eiusdem , quamdam v i 11 a m Boroch vocatam, que, vt a iobbagionibus Castri de Wolko, ab aliis veraciter sciuimus , fuerat patris eiusdem, et postmodum quodam modo dicto castro statuta fuerat, eidem Michaeli, et suis heredibus heredumque successoribus sub hysdem metis etterminis, prout eadem terra per primos possessores suos limitata fuerat, et possessa, cum omnibus vtilitatibus suis contulimus, iure perpetuo possidendam in filios filiorum. Yt igitur hec nostra donacio et collacio robur obtineat perpetue lirmitatis, nec processu temporum per quempiam possit, vel debeat retractari, presentes concessimus litteras dupplicis sigilli noslri munimine roboratas. Datum per manus Magistri Benedicti, prepositi Orodiensis, aule nostre vice-cancellarii, dilecti et fidelis nostri, anno Domini Millesimo, ducentesimo, sexagesimo tercio. Ex autograplio Dipl, Hung. p. 354. sqq. A. Cli. 1265. Idem Stephanus priuilegium hospitibus iuxta Castrum IValko, a Colomanno Rege ac Duce totius Sclauoniae concessum, et a JBela Palre rati habitum, confirmat. Stephauus , Dei gratia, iunior Rex Hungariae, Dux Transiluaniae et dominus Cumanorum, vniuersis Christi fidelibus, praesentes litteras inspecturis, salutem in omnium Saluatore. Ad vniuersorum notitiam volumus peruenire praesentium per tenorem; quod accedentes ad nostram praesentiam hospites in suburbio castri Yalko commorantes, nobis humiliter supplicarunt, vt priuilegium caris-*