Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 3. (Budae, 1829.)

attentius promittebat. Clamore itaque populi, imo ipsa rerum euidentia, ad nostram super his audientiam aseendente , quod idem Gabriel, de generatione praefata reJigioni minime consulendo diuinae, ea, quae ipsius monasterii vsibus a fundationis suae tempore fuerunt dedicata, suis propriis vsibus applicasset, quod potius posset facto, quam litteris explicari. Nos, qui ex oflicio suscepti regiminis tenemur Ecclesiae Sanctae Dei, a qua diuino munere regni sceptra suscepimqs et habenas ; tamquam vniuersarum Ecclesiarum regni Hungariae Patroni volentes prospicere meliora, desolationi praefati monasterii ex animo condolentes , quia ipsa immensitas donationum est in rebus Ecclesiae collatis a principibus non habere mensuram; ipsum ius patronatus a praefato Magistro Gabriele, et eius /iliis de consensu Baronum nostrorum, in pleno consistorio, propter causas adnotatas superius, aufferentes, Venerabili Patri, Philippo , Strigoniensi Archiepiscopo , aulae regiae Cancellario, et per eum Strigoniensi Ecclesiae iure duximus perpetuo conferendum ; vt ipsum monasterium de personis regularibus informaret, et deperdita restauraret; ipsique Strigoniensi Ecclesiae, cui antea in spiritualibus attinebat, tanquam iam pleno iure subiectum , etiam in temporalibus responderet. In cuius rei testimonium, et perpetuam firmitatem praesentes concessimus litteras, dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum apud magnam insulam. Anno Domini MCCLXIII. regni autem nostri anno XXVIII. " E MSS. Heuenesi Tom. B. al. R. p. 339 — 90. Originales ir. arehiuo Primatiali. Tom IV. Vol III. 10