Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 3. (Budae, 1829.)

vtitur instrumento, cxortatione videlicet premio­rum, quo torpentes excitans ct erudiens inexper­tqs, iocundiore spiritu posse facit subiectos, quod a principio impossibile videbatur; sicque quurn eorum ministeria, et praesertim ex ministeriis ac­ceperit, quod intendit: ita debet ad recompen­sandum consurgere, vt et praemissorum violator non existat, prosequendo id, quod fueral exora­tus, et vnius exemplo ad probitatis studia reddat plurimos promtiores. Proinde quum nobilis vir, magister Tliobias de Bogud, praepositus Zagrabi­ensis, carissimi filii nostri, Bele, ducis totius Scla­uonie, Cancellarius, dilectus et fdelis noster, a suis maioribus incoatam, quos pro meritis sancti predecessores nostri, regni sui primatiis subliman­tes, bonorarunt, et a patre continuatam, qui in nostro conspectu strenue militans, pro regni de­fensione et nostra, Tartarorum manibus occubuit, vt collateralium suorum transeamus obsequia, commendatione non indigna , fideJitatis prerogati­uam ex successorio edicto vendicans , conuerterit in naturain, non degenerans a stipite generoso, sic­que nobis et regno nostro plurima parauerit suis studiis fructuosa. Hoc vnuin non possumus inter celera sub silentio praeterire, quod, guer­rantibus nobis cum Bege Boemorum, et non sine dampno vtriusque partis, constitutis in turbatione maxima, et regnis nostris formidantibus vtriusque vicissim citra nostros, insultus nihilominusTartaro­rum, qui huiusmodi dissensionibus auditis, regni nostri fines attigerant, quum aliter pacari non possemus, nisi inter nos et predictum B.egem Boe­morum ordinassemus parentelam, dando sibi in matrimonium neptem nostram; eique matrimonio

Next

/
Oldalképek
Tartalom