Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 2. (Budae, 1829.)

dam nomine Raclun nobiscum circri mare commo rando, nobis lidele seruitium exliibuit; et postmodum cum de maritimis ad meditullium regni peruenissemus, idem Radun cum liliis suis,Thoma videlicet, Modacs, et Tobia, in domo nostra continuo commorando multiplicia seruitia , et diuersa exliibere non cessarint; propterea aliquam particulam terrae in Zolyum iuxta Goron existentem, eisdem Rodun et filiis suis Thomae scilicet, Modacs, et Thobiae, et per eosdem suis haeredibus, haeredumque suoruin successoribus de plenitudne Maiestatis nostrae dedimus, et contulimus, perpetuo possidendam eo modo, et ea plenitudine, sicut etiam idem Radun ipsam particulam terrae ab Excellentissimo patre nostro, Rege Andrea, piae recordationis, obtinuerat et tenebat eandem terram; praefalis seruientibus nostris per Miko Comitem de Zolyom, fidelem nostrum, fecimus assignari; cuius quidem terrae metae, sicut in litteris Capituli Ecclesiae Strigoniensis, cui hoc factum commisimus, videntur contineri, hoc ordine distinguuntur: Prima meta incipit , vbi fluuius A lcunge cadit in aquam Goron, a parte orientaliinde vadit versus occidentem, iuxta eundem fluuium Wlcunge, ibique tenet terminos cum piscatoribus regalibus; et iuxta eundem fluuium eundo vadit adhuc versus occidentem per magnum spatium , et peruenit ad viam, quae venit de villa Zeln

itz, et transit fluuium Wlcunge, et vadit ad villam custodum siluarum, et per eandein villam dcclinat, et vadit versus aquilonem , ad vnam vallem primam, et per eandem vallem declinat, et vadit versus orientem, per longum spatiuin directe, indeque peruenit ad riuulum Moehelnitza nuncupatum, et