Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 2. (Budae, 1829.)

tos , et considerans, quod propter eos, scientcr ad eligendum adinissos, fieret electio viciosa , iu ipsius ecclesiae non modicum detrimentum; eos m commune dili genter admonuit, ne iidem excommunicati deberent ad eligendum admitti; aut ipsi electioni se ingererent sic ligati. Sed ipsi huiusmodi admonitione contempta, illicitis illccli promissionibus, non sine labe Simoniacae prauitatis, ipsum archidiaconum de Capitulo turpiter eiecerunt, eoque conlemto , post appellationem ij>sius ex praemissis causis ad sedem Apostolicam interiectam, Philippum, carissimae in Christo filiae nostrae, illustris reginae Iiungariae, Cancellarium, patientem in aetate defectum, per laicae praesumtionis abusum, contra libertatem canonicam in episcopum eligere, ac recipere praesumserunt, absolutionis beneficio haud obtento. Qui quum huiusmodi eorum processum a Yen. fratre nostro Colocensi Archiepiscopo, loci metropolitano , peterent confirmari; dictus Archidiaconus proposuit coram ipso, quod quum iidem excommunicati, et Simoniaci, eo contemto, qui volebat, debebat, ac poterat, eis non impedientibus interesse, ad eloctionem huiusmodi post appellationem tandem lemere processissent , ipsa confirmari de iure non poterat, nec debebat; sed potius irritari tanquam contra sanctiones canonicas attentata; vt ne ad confirmationem procederetur huiusmodi, praefatus archidiaconus iterato duxit ad nostram audientiani appellandum; cuius appellatione contemta, dictus Archiepiscopus et talein electionem confirmare, et eidem Philippo sic intruso, consecrationis munus impendere, propria voluntate praesumsit. Quare dictus Archidiaconus prouitlcre super iis a nobis