Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 2. (Budae, 1829.)

nostri regiminis illibatas; vberiore tamcn cautelae praesidio illis debeinus adesse, quae et praerogatiua libertatis , et excellentia tituli plus ceteris gloriantur. Proinde ad vniuersorum tam praesentium, quam posterorum notitiam harum serie volumus peruenire: quod cum vniuersae regni ecclesiae ex generali subustione Tartaricae nationis adeo periissent, vt pene penitus desolatae, et plures earuin suppeditatae resurgere in iuribus spiritualium et temporalium, quibus aliquando gauisae fuerant, non valerent; nos circa Albensem Ecclesiam intenti, non immerito, .vtpote vbi solium regni et corona conseruatur; et vbi reges Ilungariae sacro consecrationis munere perunguntur, vbi nostrorum etiam Antecessorum sacra corpora requiescunt , ipsius dispendio cauere tenemur, ne in libertatibus, quibus ex antiquis Progenitorum nostrorum constitutionibus hactenus inuiolabililer freta fuit, et praecipue beati regis Stephani , qui prius i|)sam fundauit, et dotauit, possessionibusque pluribus ditauit, ac libertatibus et libertatum praerogatiuis specialiter decorauit , nostris diebus et temporibus debeat vacillare ; ea enumerando , quae temporibus successiuis in detrimentum memoratae ecclesiae vergi possunt, priuilegia ipsius antiquitus obtenta , et per consequens libertates, et libertatum praerogatiuas innouantes, cum ratihabitione omnimoda confirmamus innouata. Itaque firmo statuimus edicto , quod prouti a Progenitoribus nostris primitus fuit ordinatum, sicut lobbagyones tatn nobiles , quam conditionarios eiusdeni ecclesiae non tenemur iudicare , sic nec heredes nostri, nobis in regno succedentes, nec Palatinus pro tempore constitulus, nec Comes alicuius Ca-