Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 2. (Budae, 1829.)

szek nobis humiliter suppliearunt, vt libertatem ipsorum, in qua fuerunt hactenus demorati, no­stro dignaremur priuilegio confirmare. Nos igitur ipsorum iustis precibus inclinati, vt hospitum no~ strorum magis ac magis numerus augeatur , eo­rumdem in liac parte iustis precibus duximus an~ nuendum. Concessimus itaque, vt sacerdotem sibi de communi ciuium eligant voluntate; cui omnes suas decimas dare debeant ex integro ; et idem Sacerdos de quinquaginta mansionibus Strigoniensi Archiepiscopo soiuere debeat vnam marcam; item quod villicum inter se statuant de communi ciui­um beneplacito et consensu , qui eos in eorum caussis omnibus iudicabit; qLiod si adeo grauis emerget quaestio inter ipsos , vt villici, seu iudi­cis SLii non possit commode sententia terminari , ad nostram specialiter, et non Comitis de Zoltfm, vel officialis ipsius , accedere iudicium teneantur. Statuimus etiam, vt si causae exortae fuerint inter eos, ex Hungaris et Teutonicis simul testimonia proferantur , ad omnem disceptationis materiam amputandam. Item quod tributum soluere per vniuersum regnum nostrLim HLingariae minime te­neantur. ConcedimLis etiam, vt ab opere et serui­tiis Castri Zolyom, sicuti alii hospites nostri, li­beri habeantur, exempti penitus et imnuines ; sta­tuentes nihilominLis et firmiter decernentes, quod ad nLillas exactiones indebitas et grauamina per quempiam compellantur. Ad haec, qLiicunque li­berae conditionis homines ad easdem villas volue­rint conuenire gratia commorandi, libere veni­ant, et secure ; iusto dominii terragio persoluto eisdem libertatibus fruituri , quibus potiuntur praenominati hospites et fruuntur ; recedendi ,

Next

/
Oldalképek
Tartalom