Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 2. (Budae, 1829.)

et admirarit non desinit, eo quod Apostolica Clementla multis prouideat, sicut Constantinopolitano imperio et vltramarinis partibus, quae si amitterentur, quod absit, non tantum noceret Europae inhabitatoribus, quantum si regnum nostrum solum a Tartaris contingeret possideri. Protestamur itaque Deum et hominem, quod tanta est necessitas negotii, quod nisi diuersa viarum pericula nobis contradicunt, non solum nuncios , quos mitti mus, mitterenms, sed etiam ad proclamandum in facie totius Ecclesiae, ad excusandum nos, licentiandum, etiam licet inuitos ad componendum cum Tartaris, si super hoc auxilium non impenderit Paterna Sanctitas, et necessitas ingruerit, ad pedes vestros personaliter venissemus. Supplicamus igitur, vt consideret Sancta Mater Ecclesia et si non nostra, saltem sanctorum regum, Praedecessorum nostrorum merita, qui plena deuotione et reuerentia se et suum populum per eorum praedicationem orthodoxae fidei subiugatum , inter ceteros mundi Principes in puritate fidei et obedientiae seruauerunt, propter quae sibi et suis Successoribus, quamdiu eis successerunt prospera, Apostolica sedes irrequisita, et interdum promittebat omnem gratiam et fauorem, si necessitas iinmineret. Ea ergo grauis nunc necessitas imminere pro certo creditur; aperite paterna viscera, manum competentis subsidii pro defensione fidei et vtilitate publica, in tantae persecutionis tempore porrigendo. Alioquin si in petilione tam fauorabili, et vniuersaliter pro obedientibus Romanae Ecclesiae tam necessaria, quod credcre non possimus, pateremur repulsam, cogeremur non tanquam filii, sed priuigni, necessitate compulsi, quasi exfcra gregem