Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 1. (Budae, 1829.)

gnali eorum de viJla Sagh se ab ipsaEcclesia alie­liassent; Dominus Vrias Abbas, Pater venerabilis praefatae Ecclesiae , accepto a no])is Prestaldo, ad nostram citauit praesentiam, proponendo contra eos: quod tam ipsimet, quam terra eorum in ius cedere deberent praefatae Ecclesiae, subtraxis­sent se, colia sua vJtra ius et licitum erigentes. Ad hoc praedicti liomines responderunt , dicentes : quondam essent liberi, et terra eorum liJjera, a — — eiusdem Ecclesiae, se spontanea voluntate cum sua terra Ecclesiae iam dictae subiugassent; auditis ergo partis vtriusque allegationibus , ta­le fecimus iudicium : quod si officialis Eccle­siae supradictae, nomine Ybrahimus, praestaret sacramentum , praedicti homines in pristinum redigerentur officium. Cum ergo, ad locum sta­tutuin praedictus Ybrahimus in die assignato prae­stiturus iuramentum accessisset , praefati ho­mines adstantes, ipsum adiurare non praesumse­runt, sicut nobis per relationem nostri Praestaldi, et eorumdem assertionem constitit euidenter; nam coram nobis constituti , vnanimiter proclamaue­runt, tam suas personas, quam et terram, quam liberam esse asserel:>ant, iurisdictioni praefatae Ec­clesiae pertinere; et in hoc se penitus esse culpa­biles; quod se ab officio suo suJ)traxissent debilo. IIis itaque taliter gestis , praefatos homines abra­sis capitibus quorumdam ex eis, cum sua terraEc­clesiae supradictae, sicuti sui iuris fuerant, in pri­stinum suum officium, quo primo annexi teneban­tur , per nostrum Pristaldum, Dyonisium de Tocli, de genere Bust, restitui fecimus , rationis simul, et iudicii sic regula deposcente. Vt ergo huius rei series rata et stabilis perseueret in posterum, prae­Tom. IV. Vol.I. 7

Next

/
Oldalképek
Tartalom