Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 1. (Budae, 1829.)

eorum: quia tune liabuerunt timorem, quod omnes fugere attentabant. Sed B a t i A^aginato gladio in faciem eis restitit, dicens: Nolite fugere; quia si fugitis nullus euadet; et si debemus mori, moriamur omnes; quia futurum est, vtCyngisCan praedixit, quod interfici debeamus; et si nunc est tempus, sustineamus. Et sic animati sunt et remanserunt , et Hungariam des tr uxer un t. Inde reuertentes iuerunt in terram Morduanorum, qui sunt pagani et bello deuicerunt. Inde procedentes contra Bileros , idest Bulgariam magnam, et ipsam destruxerunt omnino. Inde procedentes ad aquilonem adhuc contra B a s c a r t , hoc est Hungariam magnam, et eos etiam deuicerunt C. VI. — In bellis autem astutissimi sunt : quia iam per quadraginta annos et amplius cum aliis gentibus dimicarunt. Cum autem volunt ad pugnam accedere, omnes acies ordinant, sicut deberent pugnare. Duces , siue principes exercitus bellum non intrant, sed stant a longe contra inimicorum exercitum, et iuxta se habent pueros in equis et mulieres, et equos , et faciunt aliquando imagines hominum , et ponunt super equos , vt multitudo magna bellantium esse credatur. Contra faciem equoruin vnam aciem captiuorum et aliarum gentium, quae sunt inter eos, transmittunt; et forsitan aliqui Tartari vadunt cum eis. Alias acies fortiorum hominum longe mittunt a dextris et sinistris, vt non videantur ab aduersariis suis, et sic circumdant aduersarios, et colligunt in medium, et pugnare incipiunt ex omni parte. Et si forte aduersarii bene pugnant, faciunt eis viam vt fugiant; el statim cum fugere incipiunt, ab inui-