Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 1. (Budae, 1829.)

A. Ch. 1235. Bela IV. R. H. Dionysio , filio Dionysii , sigazonum Magistro, in praemium insignium meritotorum , possessionem Tapolchan confert. Jn nomine Sancte Trinitatis et indiuidue Ynitatis. J3ela, Dei Gratia, Hungarie, Dalmatie, Chouratie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie llexin perpetuum : cum Ilegum omnium et llegnorum potentia in sola SLiorum fidelitate consistat, cumqLie fidelitas ipsa yirtutes alias politicas antecellens, qLianto nec (in) hominibLis ex corruptela seculi senescentis infectis rarior reperitur, tanto carior sit habenda, et premiis amplioribus compensanda, quumque SLii merito omnem affluentiam temporalem transcendat; dignum est, et rationi consentaneLim , vt ipsam inuentam sic Regum celsitudo habeat commendatam, ac manu largiflua premiatam , \t ceteri remunerationis contemplatione proLiocati ad fidelitatis opera exercenda arctius accendantur. Hac igitur consideratione inducti presentibus, et posteris harum tenore notum facimus vniuersis. OLiod cum dilectLis et fidelis noster Dionjsius, films Dionjsii, magister .Agazomim nostrorum a primeuis pueritie nostre ac sue temporibus nobis adherens grata familiaritate et societate iocunda , se nobis acceptabilem merito reddidisset, in regno et extra regnum nos continue est sequtus. Patre siquidem nostro Andrea Inclito Rege Hungarorum in sLibsidium Terre sancte profecto, dum eidem placLiisset, nos in prouisione dilecti auLinculi nostri Bertholdi, Yenerabilis Patriarche AqLiilej ensis, in Teuthoniam in Castrum Stahin transmittere,