Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi III. Vol. 2. (Budae, 1829.)

delitatis seeundnm illa tempora, \t praediximus, suo intuitu dissipauit, et obstetricante manu ipsi­us a ixente Hungarica eductus est coluher tortuo­t? o sus. Sed et auctoritate summi Pontificis, qui ipsum "vocauit regem et apostolum gentis nostrae , pro­uincias per episcopatus distinxit, ecclesias mirifice ampliauit, et sciens scriptum in Isaia : quod in iustitia regnabit rex, et quod iudicium eleuat gen­tes , fecit iudicium et iustitiam inter suos, vt iu­stitia et iudicium essent praeparatio sedis suae; vt ©t sic diuino munere, vt rex Salamon dixit, fir­maretur iustitia thronus. eius. Nos igitur , qui hu­ius sancti regis hereditario iure, per Dei gratiam , regni solium obtinemus, cupientes praedicti Sancti Stephani in deuotione sanctae ecclesiae vestigia imitari, et attendentes, quod nostris temporibus quaedam dicebantur committi, quae in derogatio­nem fidei Christianae, et contra sanctae ecclesiae libertates fieri videbantur: propter quod venerabi­lis Pater R. Sirigonien. A. Episcopus in regno nostro auctoritate Apostolica tulerat sententiam interdicti, vt scandala talium peccatorum de regno nostro per summum Pontificem auflerentur; nos et regnum per solemnes nuncios petiuimus per lega­tum nostrae prouinciae subueniri. Ipse vero no­stris iustis petitionibus condescendens, vos reue­rende Pater , domine Ia. Praenestine electe , A. S. Legate , in Vngariam cum plenae legationis officio destinauit: sicut in Yestris, et nohis missis inde litteris plenius continetur. Quare post tra­ctatus multiplices, et diuersos, per Nicolaum Ta­uernicor. et Mauricium Dapifer. Michaelem Aga­zonum, Bagni Pincern. Magistros, Iobbagiones, nuncios et procuratores nostros, ad hoc speciali-

Next

/
Oldalképek
Tartalom