Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi III. Vol. 1. (Budae, 1829.)

rei Caslri Comitibus existentibus; Regni nostri anno quinto. Wagner Dipl. Sarus. p. 46. Kaiona H. C*~T. V. p. 95. Bardosj Decimae indagatio p. 8"2 — 3. A. Ch. 1209. Ideni Andreas Abbati S. Benedicti de Gran priuilegium Pontificalibus vtendi, a Gregorio, S. A. Legato obtentum , confert. Andreas , Dei gratia , Hungariae, Dalmatiae , Croatiae, R.amae, Seruiae, Galieiae, Lodomeriaeque Rex in perpetuum. Quoniam priorum gesta patrum modernos latere possunt, nisi diligenti beneficio commendarentur; future ignorantie compatientes , dignum duximus ea propalare semper litterulis compreliensa, quae viuaci voce vbique possunt ostendi. Inde est, quod nonnulle regales abbatie, in regno nostro constitute, de indulgentia domini Pape , infula , annulo , sandalibusque decorehtur • visum nobis fuit, quod congruum esset rationi, vt abbatia S. Benedicti de Grana, quae antiquitate temporis et dote regali fulgebat, eadem fungeretur porro gratia. Et quoniam nostro tempore Gregorius de Crescentio Cardinalis, functus olficio domini pape , regnum nostrum visitaturus intrauit; consentaneum equitati fore perpendit, vt ad preces nostras abbas, nomine luo, qui tum temporis preerat illi aJ^batie, nec non et successores sui , eodem fulcirentur lionore; quum prefatum monasterium hoc nec dignitate , nec lionore minus aliis esse videatur. Quia sicut nostrum est, ecclesias vel abJ^atias dotibus ditare; sic nostrum interest, easdem honoribus sublimare. Et vt concessio, ad preces nostras obtenta , ius et robur firmitatis haberet perpetuum, priuilegium Tom. III. 6