Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomus II. (Budae, 1829.)

]>a. Scitis eiiim in praesentia vestra, quam coram legato Regis, qualiter Mareutius Comescontra Dominum, quam in nos insaniuit. Idcirco, quia iustitiam meam quaerebam, relatum Iioc est Regi, quam Duci, et toti Regno. Vnde valde indignati fuerunt; et quia ego in praesentia Regis fui interrogalus; voluit, noluit, oportuit me dicere. At tum tantum rogaui Regem, quam Ducem, quod condonauerit sibi ; et cum gratia circa Regem moratur; et cum honore Spalatum redibit. At tum hoc mando vobis, si placeat vobis palernitas nostra , et honor Ecclesiae vestrae; aliquem de noslris Clericis ad nos mittetis. Hoc Rex, et Banus audientes, maiores vobis grates referrent. Quod si non feceritis, nos quidem per gratiamRegis, quam Ducis in Dalmatia erimus, vt pater et dominus S. quia Ecclesia vestra sine pastore sedebit; peccatum vobis erit. Satisne vobis praecepimus ? Mitte nobis incensum pro Romanato emtum. Nos vero cum consilio Regis, et Ducis mittimus inter vos Ioannem , Comitem nostrum, causa vos visitandi; et vt emat nobis oleum et bonum vinum; quam vos, filii karissimi, clerici scilicet, et laici, iuuate eum, quantum potestis. Ioannes, qui peregrinus est, gratia Dei est Regis, magno honore nobiscum moratur, qui pro Pascha nobiscum redibit. De cetero valete. u. Apud Farlatum Toin. III. p. 180. Katona H. C. R. H. Tom. III. n. CCCCXLV. Quam dissimilis animauerit spiritus id temporis Episcopos Germaniae, documcnto sit haec epistola: