Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi XI. (Budae, 1844.)

«ee non Marchio Morauiae, praesenlium tenore signilicantes, quibus incumbit vniuersis. Quod quia ex Diuorum regum Hungariae, nostrorum praedecessorum felit is memoriae, gratiosa ae non indigne laudum titulis attollenda exemptione et indulto, vniuersae et quaelibet possessiones et portiones possessionariae Archiepiscopatus et Ecclesiae Strigoniensis metropolitanae, quibus eadem per prius et a dudum pia largilione dotata extitit, ab omni solutione lucri Camerae nostrae regiae ex parte populorum et Jobagionum in possessionibus praetaclis commorantium, Fisco regio prouenire debentibus, prorsus et per omnia exempti et supportati fore diguoscuntur. Ob hoc et JNos praetactorum nostroium praedecessorum felicium Regum Hungariae salularibus exemplis inhaerentes , et eorumdem non minus salubria, quam honesta, et laude digna bonorum operum sequi vestigia cupientes; Attentis nihilominus et pensatis multifjharys multimodisque et praeclaris laude dignis plurium gratarum complacentiarum meritis fidelis nostri deuoti, dilecti Reuerendissimi in Xto Patris Doinini Georgy Archiepiscopi dictae Ecclesiae Strigoniensis, summi Cancellary nostrae Maiestatis per euin primum quondam Excellentissimo Principi, Domino Sigismundo , Romanorum imperatori semper Augusto , et Hungai iae, Bohemiae, etc. regi, Socero nostro Charissimo benedicle memorie, tandem etiain nostrae Celsitudini a lempore felicium nostrarum electioriis et coronationis in regem Hurigariae, iuxta nutum diuinae dispositionis factarum et habitarum , in •— — nobis pro bono •vipublicae placibilibus, regnoque nostro vtilibus tam solerter, quam diligenter, studioseque ct prudenter exhibitarum, quarum, si per singula et sin-