Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi XI. (Budae, 1844.)

suspieione carentes, et cum instantia prefatum Do­minum Henricum Episcopum requisiuit, quatenus iuxla formam et mandatum sibi in liac parte per an­tedictum Dominum nostrum Eugenium Papam tradi­tum et commissum procedere dignaietur. Qui do­minus Henricus Episcopus dictas litteras cum reue­rentia et honore, quibus potuit, prout filius obe­dientiae, ad sesuscepit, et de verbo ad verbum al­ta et inlelligibili voce perlegi fecit, quarum tenor se­quitur in bec verba et est talis: Eugenius (supra. A. 1438. XII. Dec.) Quibus igittTr litteris sic visis, auditis perlectis et intellectis, mox et ad statim prae­scriptus Dominus Episcopus supradictas litteias iu­ramentales, de quibus supra fit mentio, aperuit et aperire fecit, et annotatum Dominum Petrum Abba­tem ad prestandum iuramentum postulauit, qui di­ctus Pelrus Abbas in continenti flexis genibus , sa­crosanctis Dei Euangeliis manu eius dextera tactis, -velut filius obedientiae, in hunc modum iurauit: Ego Petrus Abbas monasterii S. Benedicti Pechwaradien­sis, Ordinis eiusdem Sancti Quinqueecclesien. Dioe­cesis, ab hac hora in antea fidelis et obediens ero Beato Petro, Sancteque Romane Ecclesie , Domino meo Pape, suisque successoribus canonice intranti­bus, non ero in consilio consensu vel facto vt vi­tam perdat, aut membrum, seu capialur mala ca­ptione. Consilium vero, quod mihi credet, siue per se, siue per suos nuncios, aut per litteras ad eorum dampnum me sciente nemini pandam. Papa­tum Romanum et regalia S. Petri adiutor eis ero ad retinendum et defendendum, saluo meo ordine, contra omnem hominem. Legatum apostolicae Sedis in eundo et redeundo honorifice tractabo et in suis liecessitatibus adiuuabo, possessiones vero ad mona-

Next

/
Oldalképek
Tartalom