Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi XI. (Budae, 1844.)

ner, diclus iuratus Civis de praedicta Szakolcza in eoruin nec non praedictorum alior. universorum Con­civium et Cohospitum ipsorum ac mercatorum fo­rensium extraneorum et Comprovincialium personis nostri Culminis conspectum adeuntes nobisque quas­darn novem Litteras, quinque scilicet quondam In­clyti Principis Domini Ludovici Regis Hungariae patris, et soceri nostri carissimi felicis recordationis unam utputa earundem privilegialem maiort eius novo ultimo pendenti authentico et alias tres simili­. ,. . . < ' ter maiori simplici quintam vero patenter secreto, seu minori ipsius Sigillo consignatas, ilem tres alias I nostras ipsarum quinque litterarum conliuentias sen­sualiter et summarie ac Confirmative i"n se continen­tes, sub moderno nostro secreto sigillo, quo utRex Hungariae utimur, in pendenti nonam videlicet et ultimam Litteras Serenissimae Principis Domine Bar­barae eadem gratia praedictorum Regnorum nostro­rum Iieginae Conthoralis nostrae charissimae sub eius pendentibus Sigillis similiter patenter, in diver­sis Locis annis et Terminis emanatas de se super li­bertatibus eorum per praefatum quondam Dominum Ludovicum Regem eis gratiose datas, per nos quo­que pro eisdem confirmatas et roboratas confectas nostrae Celsitudini in Conspectum Scriptotenus ex­hibentes, seque et praedictos alios Concives et Co­hospiles ipsorum, nec non suprafatos universos Mer­mercatores forenses extraneos et Comprovinciales a praemissae Tricesimae et huiusmodi Tributi solutio­ne perpetuis temporibus gratiose exemptos et eman­cipatos fore declarantes, Celsitudini nostrae humil­liter supplicarunt, quatenus ipsos et praedictos alios Concives ac Hospites ipsorum, nec non mercatores forenses extraneos et Comprovinciales universos in

Next

/
Oldalképek
Tartalom