Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi XI. (Budae, 1844.)

privilegialium annotati condam Domini Sigismundi Imperatoris et Regis tenor sequitur in haec verba? Sigismundus Dei gratia Romanorum Imperator semper Augustus ac Hungriae, Bohemiae, Dalma­tiae, Croatiae , Ramae , Serviae , Galliciae v Lodo­meriae, Cumaniae, Bulgariaeque Rex omnibus Chri­sti fidelibus praesentibus prout et futuris praesens scri­ptum inspecturis salutem in omnium Salvatore. Dum fideles Regni per Dominum Principem Liberlatis Be­neficio et exemtionis solatio potiuntur, tunc Rega­lis Celsitudo Laudem et Augmentationem adipiscitur in praesenti, in futuro autem gloriam consequi po­terit sempiternam et tanto in suorum subiectorum multitudine uberius gloriari, quanto ipsos directis circiter oculorum conspectibus ad suae Maiestatis Excellentiam videt copiosius ampliari. Proinde ad universorum tam praesentium quam futurorum noti­tiam harum serie volumus pervenire, quod fideles nostri providi Martinus dictus Spracsek Judex, ac Albertus et Georgius Jurati Cives, nec non Grego­rius Notarius Civitatis nostrae Szakolcza nuncupatae suis ac ceterorum universorum Civium hospitum et Incolarum eiusdem Civitatis nostrae nominibus et in personis nostri culminis adientes conspectum, exhi­buerint nobis duas nostras Litteras sub miuori no­stro secreto, quo uti Rex Hungariae utebamur, nu­per propter augraentum tituli nostri Imperialis sus­ceptis Coronis Imperialibus per nos confracto et in partes dissecato sigillo, videlicet cuius aliud simdi­ter secretum sigillum formae dissimilis pro nobis de nouo sculpi fecimus et fabricari in pendenti commu­nitas, unam videlicet tenorem aliarum duarum Lit­terarum similiter nostrarum, quibus mediantibus sarenitas nostra fora annualia seu nundinas cunctis

Next

/
Oldalképek
Tartalom