Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi XI. (Budae, 1844.)

corona regni nostri Bohemiae praedicli, non tam occasione aquirendae altioris nominis magnificentiae, et dignitalis potioris, quam ad procurandam pacem huic regno, el ut eo commodius ejus incolas ab inspetilione, et perturbatione, qua eis ab illinc, si praetactum regnum cuiusvis alterius ditioni fuisset subiectum , accidere potuisset, praeservare valeremus, ad ipsum regnum .Bohemiae acceden., et in eodem, signanterque in nostra regali Civitate Pragensi opportuna pausa peracta, tandem ulterius versus, et ad partes Silesiae procedentibus, memoratus Comes Stephanus, quem ut postmodum experientia claruit, intensior prae aliis defensionis huius regni cura angebat, in eodem regno remanens, aggregataque velociter copiosa suorum familiarium multitudine ad partes nostras Scepusienses, quibus tunc ex parte Polonorum Regni nostri, et nostrorum Notoriorum aemulorum grandior hostilitatis timor incumbebat; imo et perniciosior insultuum imminebat asperitas se conferens , et in Civitate nostra Kesmark mora fixa tam in earundem partium, quam etiam totius regni nostri Hungariae praedicti defensione coronae ipsius regni, et nostrae Maiestati multimoda, et alta laude digna servitia curavil exbibere. Nam ipso in dicta Civitate Kesmark permanente, et quodam Polonorum Capitaneo, quem vulgus proprio nomine velato SafFranecz cognomine appellabat, tunc Civitatem Podofyn in praetactis partibus nostris Scepusiensibus sitam tenente, nonnullaque damna inibi incolis earundem partium cottidianis insultibus committente , antefatus Comes Stephanus veluti Vir eximiae strenuitatis fultus audacia , damnificationem praetactam in sui praesentia continuatam, conniventibus oculis verens per-