Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi XI. (Budae, 1844.)

nem eiusdem impedire destitissent, prouenire va­lentium , nec non praeiudieiorum, iniuriarum , da­mnorum et nocumentum eidem Domino Domininico Episcopo irrogatorum, illatorum et perpetratorum, in dictis mille florenis auri et in irnpensis factis et fi­endis condemnandos fore, et condemnari debere, condemnatosque ad solutionem eorum compellendos fore, et compelli debere, nostra iudiciaria auctori­tate mediante. Quo percepto praetacti Georgius, Franciscus et Michael, fllii dicti quondam Nicolai Konth de dicta Juthas, animo litem contestandi re­sponderunt ex aduerso: quod hoc bene verum foret, vt dictum molendinum, seu locus molendini per di­ctum Dominum Dominicum Episcopum, rectorem praetacti altaris, vt praefertur, expressatum, seu expressatos per ipsos reos dicto quondarn Nicolao, filio Andrae, de saepefata Juthas, pignori fuerit obli­gatum, tamen ex post per eosdem fuisset et extitis­set redemptum et ad eorum ius iterato plenarie de­uolutum, etreductum, quod litteralibus eorum in­strumentis possent locis et temporibus congruentibus comprobare; et ideo si diclus Nicolaus aliquod de ipso molendino fecisset testamentum, quod tamen negant, id facere minime potuisset et nec rector di­cti altaris in possessione eiusdem fuisset molendini, ipsi autem diclum cursum aquae sicut fecerunt, ita et de eodem suo cursu et meatu, ad alium cursum, seu meatum, prout ipsis placuit, recipiendi et du­cendi, et dictum molendinnm de nouo construendi habuissent facultatem, petentes se ab impetitione di­cti actoris absolui nostra definitiua sententia median­te. Cum autem Jocus dicti molendini desolati saepe­fati altans de propositionibus et responsionibus di­ctorum causantium nobis liquide constare non pote-

Next

/
Oldalképek
Tartalom