Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 7. (Budae, 1843.)

hactenus perstitisse, et nuuc persistere asserit, quaJitercunque haheremus, et nostrani quibuseunque causis, modis et rationibus, coneerneiet Maiestatem , cum singulis suis vtilitatibus, ac pertinentys quibuslibet memorate Praeposilurae, seu £cc!esie S. Nicolai, consequenterque annotato Domino Damiano, moderno Pi aeposito , et successoribus eiusdem Praepositis scilicet suo teinpore constitutis , premissis, sicuti superius nostre exposita sunt Maiestati stantibus, et se habentibus, in perpetuum duximus conferendas, velimusque ipsum preposiluin in dominium earumdem per nostrum et vestrum homines legitime facere introduci; fidelitati Veslre firmiter precipiendo mandamus, quatenus vestrum mittatis hominem, pro testimonio fide dignum , quo presente Ladislaus de Komai, vel Petrus de Zelve, aut Joannes de Olchwan , siue Andreas, seu Ladislaus de Fjli, siue Joannes Gombos de Kisfalud, nec non Ladislaus de Baxa, aut Valentinus de Thui, aut Petrus vel Stanislaus Ketzer de Lipocz, siue Jacobus Bagos de Kismezey, aut Antonius Variu de Stulya, aliis absentibus, homo noster, ad facies pretactarum possessionum Nagy-Misle, Kis-Misle, Kisfalu, Balogd , Olswa, Boroszlo , Jano et Mirck, vocatis, vicinis et commetaneis earuindem , vniuersis inibi legitime conuocalis et praesentibus accedendo, introducat praefatum Dominum, Damianum Praepositum, in dominium earumdem, ac iuris nostri regii in eisdem habiti , statuatque eundem et idem premisse nostre donationis titulo perpetuo possidendas, si non fuerit contradictum, contradietores vero, si qui fuerint, euocet ipsos contra memoratum Dominuni Damianum Prepositum nostram