Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 7. (Budae, 1843.)

liusesse vel dici potest; dantesque eisdetn plenarium et omnimodam potestatem , plenam licentiam , et facultatem exponendi suae Sanctitati pro nobis de­uotionem, et reuerentiam filialem , quam ad suam sanctitatem et Romanam Ecclesiam sincero affectu gerimus , nec non petendi et impetrandi a sua Sau­ctitate fauorem et graliam consuetos: offerendo quo­que eidem suae Sanctitati fidelitatis et cuiuslibet ai­terius generis iuramentum simul vel successiue; et nihilominus petendi a sua Sanctitate nobis per suas manus impendendam vnctionem, consecrationem , et Romani Imperii diadema, ac promittendi, quod illa , dum apud Sanctitatem suam fuerimus, in pro­pria persona, si opus fuerit, innouabimus, ac omnia et singula alia peragendi, et concludendi, promit­tendi, spondendi, quae mutuam vnionem, carita­tem , et concordiam inter, Sanctitatem suam et ma­iestatem nostram, et supereminentiae et dignilatis Principes , qui super alios a Domino constituti su­mus , tacere et conseruare possunt; vt etiam a San­ctitate sua, si opus fuerit, obligationes quascunquo acceplandi, caeteraque omnia faciendi, finiendi, et concludendi, quae nos facere possemus, si adesse­mus, ratum, et gratum habentes, et habere pro­mittentes, verbo nostro regio qu dquid p: r praefa­tos Oratores et Procuratores nostros actum, factum, siue geslum fuerit, ac si iilud in persona propria te­cissemus; volenles illa omnia nostris regiis literis et sigillis, si opus fuerit, denuo robotare, praesenlium sub nostrae Maiestatis sigillo testimonio literaruin. Datum Senis, Anno Domini Millesimo quadringen­tesimo trigesimo tertio. Die XVI-o mensis Martii, Regnorum nostrorum anno Hungariae etc. quadra­30 *

Next

/
Oldalképek
Tartalom