Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 7. (Budae, 1843.)

municatosque et interdictos denuncrare per Nos postularat. Quos nos attenta ipsorum Praepositi et Conuentus absentia et contumacia, ad requisilionem eiusdem procuratoi is , praedictum Praepositum in scriptis excommunicauimus, et eius Conuentum Ecclesiastico subiecimus interdicto, et ipsos interdictos et excommunicalos denunciauimus, et denunciari mandauimus; et facta huiusmodi denunciatione, ipso Magistro Francisco, ad hospitium suum reuertente, veniente in nostri praesentiam praefato Domino Fratre Ladislao Praeposito personaliter, et Fratre Paulo pro Conuentu eiusdem appulerunt, et promiserunt se iudicio parere, pelebantque se ab dictis sententiis per nos in eos iam latis absolui, ipsiusque procuratorem Capituli praedicti ad instanciam eorum citari. Nos vero visa eorum obedientia, praefatum procuratorem sigillo nostro per Ambrosium Presbiterum praebendarium Ecclesiae praefatae ad horam vesperarum diei eiusdem citari mandauimus. Adueniente itaque ipsa hora comparentibus coram nobis partibus praedictis in iudicio, idem Dominus Praepositus et frater Paulus petebant, se a dictis sententiis absolui; procuratorque dicti Capituli ex aduerso dicebat, velle se consentire in absolutionem eorumdem : si — — de expensis ex ipsa causa factis, condigna impenderetur satisfactio et tide iussuratio de stando Juri, haberetur. Qui praepositus et frater Paulus procurator, ad sancta Dei Euangelia tactis manibus de stando iuri caulionem praestiterunt. Deinde commisimus procuratori dicti Capituli expensas factas die crastina insequenti dare debere , qui procurator dictas expensas die sequenti, in scriptis nobis praesentauil, quas per nos petiit taxari, et partem aduersariain condemnari, et. ad solutionemea-