Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 6. (Budae, 1844.)

Wenn an uns nicht abgen soll, sondern wir wollen uns euch in den sachen erzeigen, und weder leib noch gut doran nicht sparen. Geben zu Tottas am Mitwochen vor dem heiligen Pfingsttag unser Riche des Hungrischen in dem XL. des Rom schen in dem XVI. und des Behemiscben in dem sechsten Jahren. Ad mandatum Domini Regis Franciscus Vice-Can­eellarius. Ex ajchivo Frankofurten. Convocavit iam alias status impe­riales Viennam et Norimbergam, IV. Martii Vienna. Cor­neuburgo dd. 2. Aprilis ad 1. Maii 1126-, promisitque se eo cum Alberto Austrio, genero sno, iturum dd. Bu­dae 7. Oct. an. 1426. omne durante cum Venetis bello commercium, denuo civitatibus imperii interdixit. CCCLXV. Idem Sigismundus villanos de Bereczfalva Valachales, in Siculorum ac Moldaviae confiniis, ul numero augeat, libertatibus ornat, ac custodes, vulgo Eor, constituit. An. 1426. Nos Sigismundus, Dei gratia Romanorum Rex semper Augustus , ac Hungariae , Bohemiae, Dalma­tiae, Croatiae etc. Rex. Memoriae commendamus tenore praesentium significantes, quibus expedit uni­versis: Quod venientes Nostrae Maiestatis in prae­sentiam fideles nostri, Joannes Kenesius dictus Magvar, etRadul filius Czako de Bereczkfalva, nostre declara­runt Maiestati. Quod in confinibus terrae Siculorum nostrorum versus partes Moldaviae, existeret quae­dam villa Valachalis, Bereczfalva vocata, ad prae­sens in parte populis destituta, quam si certis liber­tatibus liberaremus , ipsa populorum multitudine decoraretur, et homines in ea habitantes ad nostrae

Next

/
Oldalképek
Tartalom