Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 5. (Budae, 1842.)

et vt eliam ad maiora fidelitatis opera feruentius incitentur, quoddam oppidum nostrum regale T. nuncupatum, nec non quasdam noslras regales T. T. vocatas in Comitatu T. adiacentes et habitas , ad idem oppidum T. pertinentes, simul cum omnibus et singnlis eiusdem oppidi et ipsarum possessionum vtilitalibus et pertinentiis signanter terris arabilibus cultis et incultis, sjluis praesertim vero theloneis, seu tribulis, vadiS, portubus, itemaquis, fluuiis, riuulis aquarumque de cursibus, pratis, foenetis, campis, paseui>, montibus , vallibus , vinelis , vineis, nemoribus, et carumdem vtilitatum integritatibus, quouis nominis vocabulo vocitatis , iure ad ipsum et easdem spectantibus, sub ipsius et earumdem veris metis et antiquis bmhibus, quibus ipsum et eaedem ab oliin rite tentae et seruatae fuerunt, et possessae , ex certa nostra scientia et de consensu Serenissimae Principis Dominae Barbarae, dictorum regnorum reginae, Conthoralis nostrae Charissimae, Praelatorumque et Baronum nostrorum ad id aecedentc consilio praematuro, Magnifico Comiti Dionisio de Marczal praedicto, et per eum Georgio et Slephano filiis, item Venerabili Domino Ludislao Praeposito Chanadiensi, ac Stephano Emerico, et Joanni, filiis sepefati quondam Nicolai Wajuodae, nec non Georgio filio Joannis, Nicolao fiiio Stephani, et Ladislao filio Petri de Marczal, ante dicta, Patruelibus, fratribus eiusdem Comitis Dionisy, ipsorumqne hueredibus et posteritatibus vniuersis, de manibus nostris regiis , nouaeqae et perpetuae nostrae donalionis titulo, et omni eo iure , quo idem oppidum T. ac possessiones praedictae earnmque pertinenliae quauis occasione vel causa, nostrae quomodolibet incumbunt collationi, dedimus, donauinnis, rt eontulimus, imo danms, donamus et con