Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 5. (Budae, 1842.)

bus et imniinentibus periculis, se et sua pro Nostri regii honoris exaltatione plerumque submittendo, nec curando dampna, nec formidando pericula, tamquam fidelissimi pugiles, et alhletae fortissimi, pro praedicti regni nostri Hungariae, imo polius totius Christianae plebis fidei defensione, cum saeuissimis Turcis, Crucis Christi persecutoribus, Deo et hominibus exosis, ipsis cum vniuersa copiositate et multitudine Turcorum, et paganorum , velut ex Tartari profundo malignorum spirituum euolan. multitudine , conlinia praescripti regni nostri Hungariae hostditer inuadentibus, in certis partHjus Temesien. saepius primitus vtputa «inte oppidum Somljo vocatum; secundo iuxta fluuium Nyarad. nuncupatum, tertio in campo ante villam Totchaak ^MIlMf^T appellatam, et quarto ante oppidum Maraz nominatum praelia acerbissima et bella durissima commitlendo, vbi Turcis et paganis innumerabiiibus in ore gladii seuientis cadentibus , semper ipsis assisiente Dci adiulorio, ipsorum Turcorum validissirno exercitu per eos debellato, vti ipsorum oplatum effectum triumphalem, et nostro regio Culmini, sacraeque nostrae Coronae gloriam exinde reportarunt: Tandem eliam temporibus non diu elapsis, praefatus quondam Nicolaus ajucda in Foro iuly et Istriae partibuscum suo exercitu conlra Yenetos, nostros et praescriptorum regnorunr nostrorum acmulos et capitales inimicos in conterenda eorum elata et superba cornua, contra nostram Maiestatem erecta , suis actibus strenuis et militaribus ac ingenuosis et sagacibus processibus, non sine tamen quam plurium familiarium suorum Carorum ipsius regui nostri Ilungariae Nobil mm natorum Deo et hominibus placitorum stragrbus et effusione sanguinis ipsorum praeliaturus- va-