Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 5. (Budae, 1842.)

sonaliter eoram eiisdem Priore et Conuentu constiluti, iidem Comes Nicolaus, Dominicus, Laurentius, Paulus et INicolaus, filiisui oraculo viuae vocis, spontaneaque eoruna voluntate fuissent professi, quod possessionem seu terram Iiaeredilariam ipsorum BethIend vocatam, de possessione Zalcli per metas separatam, iuxta Danubium in Comilatu Albensi, in vicinitate possessionum Magistri Michaelis, fdii Petri, Pauli filii Gregorii, et Joannis fiiii Dak, ac terrae Lovasz vocatae, a parle inferiori, et Dees filii Micliaelis, Beledilese nominatae, a parte superiori existentem, sub iisdem metis, et terminis, quibus liabuisset , piscinam in Danubio, quod vulgo Tonj a nominaretur, cum sjduis, arboribus fructiferis, terris arabilibus pratis et foenetis, ac aliis attinenliis eiusdem vniuersis, ad praenominatam possessionem Bethlend spectantibs, null contradictore existente, tradidisset, dedisset, vendidisset et contulisset, pro quinquaginta marcis denariorum Emerico praenominato, et per eum suis haeredibus, haeredumque suorum successoribus, iure perpetuo et lrreuocabiliter tenendam, possidendam, pariter et liabendam sub expediloria cautione literis in eisdem declarata. Praemissarum itaque Lileraruqm per partes productarum exhibitionibus factis, eisdem partibus se plura instrumenla facto in praemisso emanata praeter praeexhibita, non habere referentibus, eisque Judicium impertiri postulantibus, quum praefatus Magister Ladislaus ex vigore dictorum huiusmodi priuilegiorum suorum per ipsum productorum , in praescriptis distinctis possessionibus, seu terris Bethlend et Beledilese, nec non Zalch per annotatum quondam Emericnm de Beche emptis, in fluuio Danubii tria loca piscinarum apud vulgos, To-