Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi X. Vol. 5. (Budae, 1842.)

A d L e c t o r e m. Prouinciis, caslris, vrbibus, aliisquc regalibun j>eculiis pjgnori obligati-i, aut alio litulo alienatis, Ni gismundus, Hungariae Rex, excessisse, incusatur maxime. Arx Azol, SI luoniae, Comitibus a Frangepan; districtus inter Danubium ac Vagum patens, Marchionibus Morauiae ; Oppida Scepus XIII. Poloniae regi, oqpignorala, et insula Pago Jadrensibus venumdala, sunt notissima. Num alienationes liae animi duntaxat lcuitalc Sigismundi, an non rerum angustiis, aerariique publici penuria , vrgentibus, acciderint ? Nemo,quod sciam, ex aequo ac iusto disquisiuit. - Cum ipse Ludouicus quoque, qui regiminfs sui aditu , matre Neapolim ac Romam profecta , opes diuitiasque regni explicuit maximas, bcllo altero , contra Venetos gesto, arcibus impignoratis coactus fuerit neruum rerutn gerendarum comparare; mihi quidem oppignoratioues Sigismundeae a sola liberalitate profusa repcteudae liaud videntur. Ad impignorationum harum causa* eruendas reddituum regalium fontes, et oeconomiam, atque status publici necessitates, quae fuerant primitus, et quales fuerint temporum progressu, ipsamque Hegni Nobiliuin aeuo Sigisinundi indolem, oportet nos considerare.